یک چیز ضروری است. –«شکل دادن» به شخصیت خویش– این است هنری بزرگ و کمیاب! این کار را کسانی انجام می‌دهند که تمام قوّت و ضعفهای طبیعت خود را ارزیابی می‌کنند و سپس آنها را با طرحی هنرمندانه تطبیق می‌دهند … اینجا انبوهی از طبیعتِ ثانوی افزوده شده است؛ آنجا بخشی از طبیعت اصیل حذف شده است –درهر دو مورد از طریق فعالیت طولانی و کار روزانه روی آن. اینجا زشتی نازدودنی پنهان شده است؛ آنجا این زشتی باز تفسیر شده و استعلا یافته است … زیرا یک چیز ضروری است: این که انسان خرسندی از خویشتن را به چنگ آورد، چه با این چه با شعر و هنر.
